"Babcia - mawiał Perry L. Crandall - często mi powtarzała, że "l" w moim nazwisku oznacza "szczęście" (ang. luck). I choć może robię wszystko powoli, to w swoim czasie dotrę tam, dokąd zmierzam". W pierwszym teście na inteligencję Perry`emu nie poszło. Od kiedy jednak pamięta, babcia zawsze nazywała go "szczęściarzem". Ale życie go nie rozpieszczało. Poznał, co znaczy być outsiderem i jak bolesnym piętnem staje się to, że człowiek myśli wolniej od innych. Niemniej nauczył się tego, co w życiu naprawdę ważne. Dlatego dobrze wiedział, komu można zaufać, kiedy trzymał w ręku zwycięski los.